کد مطلب:29746 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:34

گنجینه پرسمان » اعتقادات

امام كه خودش « صراط مستقيم » است چگونه از خداوند درخواست هدايت به صراط مستقيم دارد ؟

اوّل بايد واژه « صراط مستقيم » را بررسي كنيم و بعد از روشن شدن معناي آن خواهيم دانست كه چگونه ائمه ( عليهم السلام ) كه خود صراط مستقيم بودند از خداوند طلب هدايت به راه راست داشتند . صراط مستقيم ، راه نزديك و ميان بر است ، راه عبوديّت و اطاعت است ؛ صراط مستقيم همان بندگي و عبوديّت حق است نه صرف عبادت و نماز و خدمت به خلق و . . . « ان اعبدوني هذا صراط مستقيم ؛ مرا بندگي كنيد كه اين صراط مستقيم است » . و اطاعت و عبوديّت يعني به امر و فرمان او چنگ زدن . طبيعي است كه اطاعت بدون « امر » معنا ندارد . امر ، يعني دستورات الهي و مؤمن در هر لحظه و در هر موقعيّت بايد امر حق را امتثال كند ، امتثال امر حق بايد مهم ترين و ضروري ترين كار باشد . در زماني كه دين حق به خطر مي افتد ، مؤمن مال ، جان و اهلش را فداي حق مي كند . امر ، دستور مشخصي نيست ، بلكه در هر موقعيّتي ، دستور ويژه اي ، مهم ترين فرمان است كه كسي كه به عبوديّت او رسيده با امتثال آن امر ، در واقع در صراط مستقيم قرار مي گيرد . پس شرايط و موقعيّت هاي مختلف ، براي ما دستورات و امرهاي متفاوت را به وجود مي آورد .
عبد مطيع ، آنچه را كه از او خواسته اند امتثال مي كند و اين مي شود « صراط مستقيم » كه همان عبوديّت و اطاعت است . حتّي رسالت رسول خدا بعد از عبوديّت او بوده است : « و اشهد انّ محمداً عبده و رسوله » و اينجاست كه بهترين الگو براي برخورد با تكاليف در موقعيّت هاي متفاوت معصومين ( عليهم السلام ) هستند كه در روايات از آنها به « صراط مستقيم » تعبير شده است و خود معصومين دائماً نياز به هدايت به صراط مستقيم دارند ؛ زيرا هم عبوديّت درجاتي دارد و هم امر حق مراتبي و آنها كه درجات بالايي دارند ، مورد خطاب امر مهم تري هستند .